Slavopojka FD Ruzveltu u National Review i frontalni napad na sve klevete i laži da je on produžio Veliku Depresiju i napravio išta loše uopšte.
Ja sam čitao i nisam iskreno mogao da verujem. U godini kad republikanci i "konzervativci" planiraju da naprave veliki comeback sa pro-tržišnom filozofijom i kritikom Obame kao etatiste, vodeći konzervativni list donosi hvalospev najgorem fašisti i kolektivisti u američkoj istoriji na tri strane!!! I kaže kako je on bio uspešan, a Obama nije. Nije dovoljno kompetentan. Zaista sa takvim zagovornicima "desnice" nikakav drugi neprijatelj Americi i nije potreban.
16 July 2010
Nulifikacija
Istoričar Tom Woods, sa Mises instituta, izdao je knjigu koju su mainstream istoričari počeli da napadaju i pre nego što je izašla: Nullification, How to Resist Federal Tyranny in 21th Century. Ideja je stara i seže do vremena ratifikacije Ustava i dalje u kolonijalnu prošlost - države imaju pravo da ponište protiv-ustavne zakone koje donese centralna Vlada, prekoračujući svoje eksplicitno navedene kompetencije. U dubljem smislu, doktrina "nulifikacije" je srednje rešenje između secesije i slepe poslušnosti: onaj ko je praktikuje ostaje u Uniji, ali rezerviše pravo da odbaci neke federalne zakone, odnosno odbija federalnu vladu kao konačnog sudiju toga šta je ustavno, a šta ne (uključujući i Vrhovni Sud). Ova doktrina sledi direktno iz originalnog razumevanje Ustava kao "kompakta" između nezavisnih država koje imaju pravo u svakom trenutku da povuku svoju saglasnost, i koje su zapravo nosioci suverenita. Ovde države upražnajvaju svoj suverentitet rezervisanjem prava konačnog tumačenja ustavnosti federalnih zakona.
Woods analizira kako je ova doktrina istorijski nastala i kako je korišćena. Najpre su je formulisali Jefferson i Madison 1798 čuvenim rezolucijama Kentakija i Virdžinije kojima se poništavaju delovi Zakona protiv pobune (Sedition Act) kojim se direktno kršio prvi amandman tj sloboda štampe. Kasnije je "duh 1798" korišćen na nebrojeno načina, od odbrane odbeglih robova u Viskonsinu, poništavanja carina u Severnoj Karolini, do protivljenja pomorskoj blokadi koju je uveo Jefferson u Novoj Engleskoj. Woods kaže da je to stara, časna tradicija konstitucionalnosti u Americi, da se ona koristi i danas (recimo, odbijanje država da poštuju federalne zakone o medicinskoj marihuani, nacionalnoj ličnoj karti, ograničenjima dozvole nošenje oružja itd). I dodaje da bi se ista procedura mogla koristiti i za nulifikaciju Obamacarea i drugih stvari.
Ne treba ni naglašavati kakav eksplozivni potencijal ima ova knjiga, jer pruža neku vrstu priručnika ljudima u Tea Party sa argumentima zašto zalaganje za prava država (koje i levičari i neokoni jednako napadaju kao izraz rasizma i neokonfedearlne filozofije) predstavlja bolji pristup u ostvarenju ograničene vlade od investiranja u u političke bitke na nacionalnom nivou. Poslednja trećina knjige je sastavljena od klasičnih tekstova koji podržavaju nulifikaciju, od Jeffersona i Madisona, preko Calhouna do čuvenog sudije Ushera itd. Ideja je jednostavna - pokušaji da se stane ukraj jačanju države u Americi nastojanjem da se izaberu pravi ljudi u Kongres i Belu Kuću nisu dali rezultate. Čak ni slavni Regan nije učinio ništa da preobrne taj trend ka velikoj državi: samo ga je privremeno usporio. Šta ako bismo umesto jalovih nada u reformu federalne vlade tu vladu dramatično oslabili, korišćenjem originalne doktrine američkog Ustava za jačanje moći država? Ako se više ne bismo trudili da vladu reformišemo u pravcu libertarijanizma, nego učinimo irelevantnom?
Knjiga je vrlo jeftina i može se kupiti za 16 dolara na Amazonu. Ja sam je pročitao za pola dana. Svako ko je i malo zainteresovan za Ameriku i američku politiku ne treba da želi 16 dolara, jer će mu knjiga vredeti 100 puta više od toga! Ovde je jedan intervju sa Woodsom gde on predstavlja svoju knjigu i njene osnovne teze u intervjuu sa "Zombijem" (Robert Murphy sa Mises Instituta koji glumi mainstream novinara).
Woods analizira kako je ova doktrina istorijski nastala i kako je korišćena. Najpre su je formulisali Jefferson i Madison 1798 čuvenim rezolucijama Kentakija i Virdžinije kojima se poništavaju delovi Zakona protiv pobune (Sedition Act) kojim se direktno kršio prvi amandman tj sloboda štampe. Kasnije je "duh 1798" korišćen na nebrojeno načina, od odbrane odbeglih robova u Viskonsinu, poništavanja carina u Severnoj Karolini, do protivljenja pomorskoj blokadi koju je uveo Jefferson u Novoj Engleskoj. Woods kaže da je to stara, časna tradicija konstitucionalnosti u Americi, da se ona koristi i danas (recimo, odbijanje država da poštuju federalne zakone o medicinskoj marihuani, nacionalnoj ličnoj karti, ograničenjima dozvole nošenje oružja itd). I dodaje da bi se ista procedura mogla koristiti i za nulifikaciju Obamacarea i drugih stvari.
Ne treba ni naglašavati kakav eksplozivni potencijal ima ova knjiga, jer pruža neku vrstu priručnika ljudima u Tea Party sa argumentima zašto zalaganje za prava država (koje i levičari i neokoni jednako napadaju kao izraz rasizma i neokonfedearlne filozofije) predstavlja bolji pristup u ostvarenju ograničene vlade od investiranja u u političke bitke na nacionalnom nivou. Poslednja trećina knjige je sastavljena od klasičnih tekstova koji podržavaju nulifikaciju, od Jeffersona i Madisona, preko Calhouna do čuvenog sudije Ushera itd. Ideja je jednostavna - pokušaji da se stane ukraj jačanju države u Americi nastojanjem da se izaberu pravi ljudi u Kongres i Belu Kuću nisu dali rezultate. Čak ni slavni Regan nije učinio ništa da preobrne taj trend ka velikoj državi: samo ga je privremeno usporio. Šta ako bismo umesto jalovih nada u reformu federalne vlade tu vladu dramatično oslabili, korišćenjem originalne doktrine američkog Ustava za jačanje moći država? Ako se više ne bismo trudili da vladu reformišemo u pravcu libertarijanizma, nego učinimo irelevantnom?
Knjiga je vrlo jeftina i može se kupiti za 16 dolara na Amazonu. Ja sam je pročitao za pola dana. Svako ko je i malo zainteresovan za Ameriku i američku politiku ne treba da želi 16 dolara, jer će mu knjiga vredeti 100 puta više od toga! Ovde je jedan intervju sa Woodsom gde on predstavlja svoju knjigu i njene osnovne teze u intervjuu sa "Zombijem" (Robert Murphy sa Mises Instituta koji glumi mainstream novinara).
Jednostavno rešenje
Kategorija:
Socijalna politika
Pre par meseci je izašla knjiga čiji autori tvrde da su našli lek za siromaštvo. Knjiga se zove "Just Give Money to the Poor". Evo kratkog objašnjenja:
Amid all the complicated economic theories about the causes and solutions to poverty, one idea is so basic it seems radical: just give money to the poor. Despite its skeptics, researchers have found again and again that cash transfers given to significant portions of the population transform the lives of recipients. Countries from Mexico to South Africa to Indonesia are giving money directly to the poor and discovering that they use it wisely – to send their children to school, to start a business and to feed their families.
Directly challenging an aid industry that thrives on complexity and mystification, with highly paid consultants designing ever more complicated projects, Just Give Money to the Poor offers the elegant southern alternative – bypass governments and NGOs and let the poor decide how to use their money. Stressing that cash transfers are not charity or a safety net, the authors draw an outline of effective practices that work precisely because they are regular, guaranteed and fair. This book, the first to report on this quiet revolution in an accessible way, is essential reading for policymakers, students of international development and anyone yearning for an alternative to traditional poverty-alleviation methods.
Directly challenging an aid industry that thrives on complexity and mystification, with highly paid consultants designing ever more complicated projects, Just Give Money to the Poor offers the elegant southern alternative – bypass governments and NGOs and let the poor decide how to use their money. Stressing that cash transfers are not charity or a safety net, the authors draw an outline of effective practices that work precisely because they are regular, guaranteed and fair. This book, the first to report on this quiet revolution in an accessible way, is essential reading for policymakers, students of international development and anyone yearning for an alternative to traditional poverty-alleviation methods.
Meni deluje razumno. U indijskim novinama The Hindu je objavljen tekst sa nešto više informacija, a ovde je post Armanda Barrientosa, jednog od autora knjige, na blogu Ending World Poverty.
Štednja u Britaniji
Kategorija:
Svet
U Spiegelu je izašao zanimljiv tekst o merama štednje u Britaniji:
According to economist Mike Devereux of the University of Oxford, the austerity program unveiled by George Osborne, 39, the youngest chancellor of the exchequer in 120 years, is more radical than anything the Greek government has approved to date. Even the famously icy hand of former Prime Minister Margaret Thatcher in the 1980s felt, by comparison, gentle.
This year, Great Britain has a record budget deficit of £174 billion, or about €197 billion ($248 billion), equal to 12 percent of gross domestic product. Osborne hopes to have almost completely balanced the budget by the next election in five years.
First, he forced almost every cabinet minister in Whitehall to come up with detailed plans on how to save 25 percent of their budgets by the end of the legislative period. The wailing had hardly subsided before Osborne struck again, telling cabinet ministers that 25 percent wasn't enough, and that he wanted them to describe what they would have to do to reduce their expenditures by as much as 40 percent.
The only public sectors Osborne intends to spare are the national health system and foreign aid. The bloodletting will also be less severe at the Defense Ministry. Everything else is potentially dispensable for Osborne. In the future, ministers will have to defend their budgets, million by million, before a tribunal made up of leading experts.
Subscribe to:
Posts (Atom)