Blic piše da okruzi, kojih u Srbiji ima 29, služe otprilike samo za uhlebljenje političara. Nije da se nisu trudili da saznaju ali niko od pozvanih sagovornika nije mogao da im objasni svrhu postojanja okružne administracije. Koliko je meni poznato u praksi oni eventualno služe samo da koordiniraju rad ministarstva sa raznim opštinama i institucijama (bolnice, škole i sl.). Umesto da ministarstvo šalje obaveštenje na 276 adresa šalju samo na 29, koje posle bude prosleđeno opštinskim administracijama. Ali u suštini slažem se sa Blicovim zaključkom, ne služe ničemu a toliko i koštaju (4 miliona evra godišnje).
Sa druge strane razumem problem političkih partija. Potrebno je nagraditi ljude koji su volontirali u kampanji ili za vreme kada stranka nije bila na vlasti. Nekada i godinama. Sasvim je logično da im se nekako oduže za trud. Takođe, logično je da novi ministar ili predsednik opštine oko sebe ima ljude u koje ima poverenja. Problem je što se to kod nas uglavnom rešava stalnim zaposlenjem. Bolja alternativa je da se određena radna mesta u ministarstvima i opštinama klasifikuju kao mesta za politčka postavljenja i da su privremenog karaktera. Sa novim izborima na ta mesta bi bili postavljani novi ljudi što bi sprečilo rast broja zaposlenih. Nema razloga da se u ministarstvima praktično menjaju samo ministri, sekretari i pomoćnici (koji nekada i ostanu stalno zaposleni u instituciji ali na drugoj funkciji). U Američkoj federalnoj administraciji postoji 9,051 političkih postavljenja koji u januaru svake postizborne godine traže posao. Broj političkih postavljenja i kod nas treba povećati.
Koga zanimaju kritike rada političkih kadrova može da pogleda ovaj tekst. Mene nisu ubedili.
15 March 2009
Obama i Staljin
Kategorija:
Svet
Ne, nije to sto mislite. :)
Obama je odrzao pre neki dan velicanstven govor predstavnicima americkog biznisa gde je govorio o vrlinama slobodnog trzista i sebi kao o odlucnom zagovorniku trzisne ekonomije: "I was always been a strong believer in the power of the free market. It has been and will remain the very engine of America’s progress - the source of a prosperity that has gone unmatched in human history. I believe that jobs are best created not by government, but by businesses and entrepreneurs like you who are willing to take risks on a good idea. And I believe that our role as lawmakers is not to disparage wealth, but to expand its reach; not to stifle the market, but to strengthen its ability to unleash the creativity and innovation that still makes this nation the envy of the world".
Prosto da ne poverujete da je to isti covek koji je u kampanji govorio da hoce da spred-the-wealth-around, da je najveca tragedija pokreta za ljudska prava bila sto nije obezbedio ekonomsku redistribuciju na sirokoj skali nego se samo borio za ljudska prava preko sudova, i koji je za samo mesec i po dana na vlasti uspeo da poveca federalnu potrosnju sa 16 na 22% GDP a deficit sa 400 milijardi na 1200 milijardi dolara. Posto mu je postavljeno pitanje koje je ukazalo na taj neskalad izmedju njegovog govora i onog sto inace radi ili govori, Obama je pojasnio da njegovo povecanje potrosnje i drzavne regualcije nije sracunato na to da oslabi kapitalizam, vec da ga ojaca, da je to privremena mera koja treba da pomogne kapitalizmu da ponovo postane mocno orudje privrednog rasta.
I tu sad dolazi drug Dzugasvili. U jednom od svojih radova, pokusavajuci da objasni ocigledan nesklad izmedju osnovne teorijske postavke Marksizma/Lenjinizma o odumiranju drzave u komunizmu i ociglednog fakta njenog nevidjenog jacanja i narastanja u SSSR, on objasnjava da se radi o dijalektickom razvoju: da bi drzava mogla da nestane, ona prvo mora da ojaca do maksimuma, da bi onda, u drugom koraku, po Marksovom znamenitom zakonu negacije negacije doslo do njenog dijalektickog samoukidanja.
Slicno tome, izgleda i Obamin kapitalizam mora da bude spasen tako sto ce prethodno da bude unisten, da bi onda dijalekticki vaskrsao iz sopstvenog pepela...
Obama je odrzao pre neki dan velicanstven govor predstavnicima americkog biznisa gde je govorio o vrlinama slobodnog trzista i sebi kao o odlucnom zagovorniku trzisne ekonomije: "I was always been a strong believer in the power of the free market. It has been and will remain the very engine of America’s progress - the source of a prosperity that has gone unmatched in human history. I believe that jobs are best created not by government, but by businesses and entrepreneurs like you who are willing to take risks on a good idea. And I believe that our role as lawmakers is not to disparage wealth, but to expand its reach; not to stifle the market, but to strengthen its ability to unleash the creativity and innovation that still makes this nation the envy of the world".
Prosto da ne poverujete da je to isti covek koji je u kampanji govorio da hoce da spred-the-wealth-around, da je najveca tragedija pokreta za ljudska prava bila sto nije obezbedio ekonomsku redistribuciju na sirokoj skali nego se samo borio za ljudska prava preko sudova, i koji je za samo mesec i po dana na vlasti uspeo da poveca federalnu potrosnju sa 16 na 22% GDP a deficit sa 400 milijardi na 1200 milijardi dolara. Posto mu je postavljeno pitanje koje je ukazalo na taj neskalad izmedju njegovog govora i onog sto inace radi ili govori, Obama je pojasnio da njegovo povecanje potrosnje i drzavne regualcije nije sracunato na to da oslabi kapitalizam, vec da ga ojaca, da je to privremena mera koja treba da pomogne kapitalizmu da ponovo postane mocno orudje privrednog rasta.
I tu sad dolazi drug Dzugasvili. U jednom od svojih radova, pokusavajuci da objasni ocigledan nesklad izmedju osnovne teorijske postavke Marksizma/Lenjinizma o odumiranju drzave u komunizmu i ociglednog fakta njenog nevidjenog jacanja i narastanja u SSSR, on objasnjava da se radi o dijalektickom razvoju: da bi drzava mogla da nestane, ona prvo mora da ojaca do maksimuma, da bi onda, u drugom koraku, po Marksovom znamenitom zakonu negacije negacije doslo do njenog dijalektickog samoukidanja.
Slicno tome, izgleda i Obamin kapitalizam mora da bude spasen tako sto ce prethodno da bude unisten, da bi onda dijalekticki vaskrsao iz sopstvenog pepela...
Subscribe to:
Posts (Atom)