Marko, ovaj iz tvog linka se poziva na onog sarlatana Junuza iz Bangladesa (nobelovca!) koji koristi pare UN, SB i desetak zapadnih vlada da deli subprime kredite, kao na dokaz da je sve bilo u redu sa idejom subprime kredita i u Americi! 19 septembra ove godine pise da je resenje u imitiranju g. Junuza!
Mena points to two factors. “First, in some cases the Bank of Spain counseled [banks] against investing in products guaranteed by subprime assets, and in other cases, the Bank prohibited that kind of behavior. At the time, we didn’t realize the successful impact that [Bank of Spain] has had as the regulator of the Spanish banking sector.”
marko, veoma zanimljiv clanak. u sustini i ovaj covek kaze da pozajmljivanje siromasnima ne znaci subprime. ako banka pozajmi 50 000 dolara nekome ko zaradjuje 10 000 dolara i nema losu kreditnu istoriju, naplati mu normalnu kamatnu stopu zbog toga sto to nije rizican kredit, to nije subprime, ali ako pozajmi 2 000 000 dolara nekome ko zaradjuje 100 000 to jeste rizican kredit i imace vecu kamatnu stopu tj bice subprime. pisem ove odnose otprilike, ali samo hocu da pokazem sustinu, koju Slavisa i Ivan ne primecuju.
"This is the place to stop this trouble!" J.P. Morgan declared on the afternoon of Oct. 23, 1907. After the failure of several trust companies (unregulated banks, kind of like today's subprime lenders), the banker had decided that the collapse of the Trust Company of America would cause too much damage to America's fragile financial system.
There are important differences between Morgan and today's wannabes. All three lack his courage: Both Dimon and Buffett made their investments only because of the prospect of government assistance to the sector. And all three lack his imperium: Morgan would never have strummed a ukulele to entertain shareholders, as Buffett does, nor gotten down on his knees to beg a congressional leader for support, as Paulson did to House Majority Leader Nancy Pelosi.
Breme, predlazem da nastavicemo raspravu o ovome na topicu Stiglitz, a da se vratimo ovde ipak MIjatovicu.
Ja mislim da je tekst dobar, osim jedne stvari koja je nekako ostala da visi u vazduhu: imaju li monetarne vlasti nekakvog udela u sadasnjoj krizi? Miajtovic ne spominej ni jednom recju FED u celom tekstu, a iz njegovog opisa mehanizma nastanka ciklusa, rekao bih da on ne veruje u posebno znacajnu ulogu monetarne politike. To vidim ne samo po izostavljanju EFD iz spiska faktora krize, vec i po tome sto on cikluse opisuje kao iznenadne dogadjaje bez neke racionalne ekonomske uslovljenosti: investitori odjednom iracionalno pocinju da panice, "psihologija krda" stupa na scenu itd. Sve je bilo ok do juce, a onda odjednom iz nekog neobjasnjivog razloga pocinje "pesimizam investitora", a onda panika, i sistem dolazi u krizu. Meni to ne izgleda kao valjano objasnjenje ciklusa generalno (dakle, nezavisno od ovih komplikacija sa hipotekarnim trzistem u Americi).
No, ni mi ovde, cini mi se, do sada nismo dovoljno paznje posvetili monetarnoj politici kao faktoru koji je uticao na ovu finansijsku krizu. Ja obecavam da cu narednih dan-dva probati da nesto napisem na tu temu.
6 comments:
takodje...
http://www.slate.com/id/2201641
Marko, ovaj iz tvog linka se poziva na onog sarlatana Junuza iz Bangladesa (nobelovca!) koji koristi pare UN, SB i desetak zapadnih vlada da deli subprime kredite, kao na dokaz da je sve bilo u redu sa idejom subprime kredita i u Americi! 19 septembra ove godine pise da je resenje u imitiranju g. Junuza!
banke u spaniji
Mena points to two factors. “First, in some cases the Bank of Spain counseled [banks] against investing in products guaranteed by subprime assets, and in other cases, the Bank prohibited that kind of behavior. At the time, we didn’t realize the successful impact that [Bank of Spain] has had as the regulator of the Spanish banking sector.”
ostavio sam odgovore na vase komentare na tekstu joe stiglitz
marko, veoma zanimljiv clanak. u sustini i ovaj covek kaze da pozajmljivanje siromasnima ne znaci subprime. ako banka pozajmi 50 000 dolara nekome ko zaradjuje 10 000 dolara i nema losu kreditnu istoriju, naplati mu normalnu kamatnu stopu zbog toga sto to nije rizican kredit, to nije subprime, ali ako pozajmi 2 000 000 dolara nekome ko zaradjuje 100 000 to jeste rizican kredit i imace vecu kamatnu stopu tj bice subprime. pisem ove odnose otprilike, ali samo hocu da pokazem sustinu, koju Slavisa i Ivan ne primecuju.
evo jos jedan link In 1907, one man saved us from financial collapse. Today it takes three.
"This is the place to stop this trouble!" J.P. Morgan declared on the afternoon of Oct. 23, 1907. After the failure of several trust companies (unregulated banks, kind of like today's subprime lenders), the banker had decided that the collapse of the Trust Company of America would cause too much damage to America's fragile financial system.
There are important differences between Morgan and today's wannabes. All three lack his courage: Both Dimon and Buffett made their investments only because of the prospect of government assistance to the sector. And all three lack his imperium: Morgan would never have strummed a ukulele to entertain shareholders, as Buffett does, nor gotten down on his knees to beg a congressional leader for support, as Paulson did to House Majority Leader Nancy Pelosi.
Breme, predlazem da nastavicemo raspravu o ovome na topicu Stiglitz, a da se vratimo ovde ipak MIjatovicu.
Ja mislim da je tekst dobar, osim jedne stvari koja je nekako ostala da visi u vazduhu: imaju li monetarne vlasti nekakvog udela u sadasnjoj krizi? Miajtovic ne spominej ni jednom recju FED u celom tekstu, a iz njegovog opisa mehanizma nastanka ciklusa, rekao bih da on ne veruje u posebno znacajnu ulogu monetarne politike. To vidim ne samo po izostavljanju EFD iz spiska faktora krize, vec i po tome sto on cikluse opisuje kao iznenadne dogadjaje bez neke racionalne ekonomske uslovljenosti: investitori odjednom iracionalno pocinju da panice, "psihologija krda" stupa na scenu itd. Sve je bilo ok do juce, a onda odjednom iz nekog neobjasnjivog razloga pocinje "pesimizam investitora", a onda panika, i sistem dolazi u krizu. Meni to ne izgleda kao valjano objasnjenje ciklusa generalno (dakle, nezavisno od ovih komplikacija sa hipotekarnim trzistem u Americi).
No, ni mi ovde, cini mi se, do sada nismo dovoljno paznje posvetili monetarnoj politici kao faktoru koji je uticao na ovu finansijsku krizu. Ja obecavam da cu narednih dan-dva probati da nesto napisem na tu temu.
Post a Comment