Kriza Richarda Posnera

U tekstu pod naslovom "Kriza kapitalizma" Richard Posner objašnjava kako je labava monetarna politika američke centralne banke dovela do kreditnog sloma, i to naziva "krizom kapitalizma". Meni više zvuči kao kriza Posnerovog logičkog zaključivanja...

Začin na celu tu budalaštinu o "krizi kapitalizma" predstavlja majka svih levičarskih budalaština, priča o deregulaciji finansijskih tržišta kao ključnom preduslovu krize. Naime, nije samo problem u centralnoj banci, nego u spoju njenih inflatornih grešaka sa deregulacijom. Ali, da ludilo bude potpunije, Posner pod kobnom deregulacijom ne misli samo na ukidanje Glass Steagalovog zakona, već pogledajte na šta:

"Before deregulation banks were forbidden to pay interest on demand deposits. This gave them a cheap source of capital, which enabled them to make money even on low-risk short-term loans. Competition between banks was discouraged by limits on the issuance of bank charters and by (in some states) not permitting banks to establish branch offices. And nonbank finance companies (such as broker-dealers, money-market funds and hedge funds) did not offer close substitutes for regulated banking services."

Zdrav bankarski sistem po Posneru tako podrazumeva administrativno ograničenje konkurencije među bankama, zabranu plaćanja kamata na neoročene depozite i zakonsku zabranu otvaranja filijala u raznim delovima zemlje! Samo nam nije objasnio zašto su stotine američkih banaka propale tokom Velike depresije i tokom Savings and Loans debakla sa svim ovim ograničenjima na snazi, dok u Kanadi nije propala ni jedna ni tokom Velike Depresije ni posle, bez ijednog od tih ograničenja? A istovremeno nikad nije postojala ni zabrana povezivanja različitih aktivnosti unutar banke koju je sadržavao voljeni Glass-Steagalov zakon (naprotiv sve kanadske banke su tradicionalno "finansijski supermarketi" koji ujedinjuju investiciono, komercijalno bankarstvo, osiguranje i mnoge druge stvari).